İstanbul’un unutulmuş kuytularında yankılanan martı çığlıkları ve rıhtımda ağır ağır sürüklenen dalgalar…
Sarnıç, Sait Faik’in ilk öykü kitabı olmasına karşın, yazarın benzersiz anlatı evrenine açılan bir baş kapı niteliğinde. Ada balıkçılarından meyhanedeki kırgın kalplere, yoksul hamalların ter kokusundan Boğaz’ın serin esintisine uzanan bu öyküler, gündelik seslerin içinden bir şiir devşirir.
Sait Faik, okuru şaşaalı cümlelerle değil, yalın ama özgür bir dille büyüler; kelimeleri, deniz kabukları gibi avucunda tartar, sonra tam yerinde bırakır. Öykülerindeki insanlar tanıdıkça tanıdıktır—belki bir vapurdaki yol arkadaşınız, belki de bakışını kaçırdığınız genç bir balıkçı. Ve her satırda, insana duyduğu tutkulu inanç saklıdır: “İnsanı sevmekle başlar her şey.”
Elinizdeki bu kitap, yazarın öykücülüğünde su yüzüne çıkan ilk ışık kıvılcımıdır. Sarnıç’ın kapağını araladığınızda, taş bir mahzenin serinliğine değil, kelimelerin sıcak kubbesine adım atacak; sade ama sarsıcı bir edebiyatla içinizi ısıtacaksınız.
