Musih Tedji Xaviere is een Kameroense schrijfster en activiste. Ze schrijft literaire fictie en is vooral bekend om haar debuutroman These Letters End in Tears (2024), die in 2025 op de shortlist stond voor Boek van het Jaar bij de British Book Awards.
Musih Tedji Xaviere groeide op in Kameroen en raakte op elfjarige leeftijd geïnteresseerd in schrijven na het lezen van Oliver Twist. “Toen ik op elfjarige leeftijd Oliver Twist las, wist ik dat ik schrijfster wilde worden”, zei ze. Op haar dertiende had ze een romantische novelle geschreven die populair werd op haar school. In haar twintiger jaren publiceerde ze in eigen beheer een young adult-roman, omdat er in Kameroen geen traditionele uitgeverijen waren.
Xaviere is alumna van het Goethe-Institut, The Moth en het African Women Development Fund. In 2021 won ze de Pontas and JJ Bola Emerging Writers Prize voor het toen nog onvoltooide manuscript van haar debuutroman. Deze overwinning leidde tot de traditionele publicatie van These Letters End in Tears.
De roman volgt Bessem en Fatima, twee jonge vrouwen die verliefd worden in een land waar homoseksuele relaties strafbaar zijn. Fatima verdwijnt na een tragische gebeurtenis en dertien jaar later begint Bessem, nu een universiteitsprofessor die haar geaardheid verborgen houdt, een zoektocht naar de waarheid. De roman, verteld aan de hand van niet-verzonden brieven, verkent liefde, verlies en doorzettingsvermogen.
“Het idee dat bloemen in de woestijn kunnen groeien, vind ik heel mooi”, zei Xaviere, toen ze haar motivatie uitlegde. “Ik wilde een verhaal vertellen dat niet alleen de strijd van homoseksuele mensen in het land belicht, maar ook laat zien hoe schoonheid kan groeien in het donker.”
Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in de late jaren negentig en vroege jaren 2000 in Kameroen. “Brieven schrijven was het belangrijkste communicatiemiddel toen ik op de middelbare school zat”, merkte ze op. Ze gebruikte de briefvorm in haar roman om die tijd en de emotionele diepgang ervan weer te geven. “Ze brengen haar verlangen, haar angsten en hoop over.”
Xaviere spreekt vaak over de veerkracht van Kameroen. “De Engelstalige Kameroeners hebben laten zien hoe moedig Kameroeners zijn toen ze in 2016 in opstand kwamen tegen de onderdrukking door de regering.” Ze noemt zonlicht het enige dat ze het meest mist sinds haar verhuizing. “Mensen onderschatten de kracht van zonlicht”, zegt ze.
Musih Tedji Xaviere woont nu in het Verenigd Koninkrijk.
Fotocredits: X @MusihX
Musih Tedji Xaviere groeide op in Kameroen en raakte op elfjarige leeftijd geïnteresseerd in schrijven na het lezen van Oliver Twist. “Toen ik op elfjarige leeftijd Oliver Twist las, wist ik dat ik schrijfster wilde worden”, zei ze. Op haar dertiende had ze een romantische novelle geschreven die populair werd op haar school. In haar twintiger jaren publiceerde ze in eigen beheer een young adult-roman, omdat er in Kameroen geen traditionele uitgeverijen waren.
Xaviere is alumna van het Goethe-Institut, The Moth en het African Women Development Fund. In 2021 won ze de Pontas and JJ Bola Emerging Writers Prize voor het toen nog onvoltooide manuscript van haar debuutroman. Deze overwinning leidde tot de traditionele publicatie van These Letters End in Tears.
De roman volgt Bessem en Fatima, twee jonge vrouwen die verliefd worden in een land waar homoseksuele relaties strafbaar zijn. Fatima verdwijnt na een tragische gebeurtenis en dertien jaar later begint Bessem, nu een universiteitsprofessor die haar geaardheid verborgen houdt, een zoektocht naar de waarheid. De roman, verteld aan de hand van niet-verzonden brieven, verkent liefde, verlies en doorzettingsvermogen.
“Het idee dat bloemen in de woestijn kunnen groeien, vind ik heel mooi”, zei Xaviere, toen ze haar motivatie uitlegde. “Ik wilde een verhaal vertellen dat niet alleen de strijd van homoseksuele mensen in het land belicht, maar ook laat zien hoe schoonheid kan groeien in het donker.”
Het verhaal speelt zich gedeeltelijk af in de late jaren negentig en vroege jaren 2000 in Kameroen. “Brieven schrijven was het belangrijkste communicatiemiddel toen ik op de middelbare school zat”, merkte ze op. Ze gebruikte de briefvorm in haar roman om die tijd en de emotionele diepgang ervan weer te geven. “Ze brengen haar verlangen, haar angsten en hoop over.”
Xaviere spreekt vaak over de veerkracht van Kameroen. “De Engelstalige Kameroeners hebben laten zien hoe moedig Kameroeners zijn toen ze in 2016 in opstand kwamen tegen de onderdrukking door de regering.” Ze noemt zonlicht het enige dat ze het meest mist sinds haar verhuizing. “Mensen onderschatten de kracht van zonlicht”, zegt ze.
Musih Tedji Xaviere woont nu in het Verenigd Koninkrijk.
Fotocredits: X @MusihX
Books
- unavailable
fb2epub
Drag & drop your files
(not more than 5 at once)