Een luchtig boekje over een weergaloze herdenkingsplaats.
Op een begraafplaats heerst bijna altijd rust en gedraagt iedereen zich beleefd en beschaafd. En terwijl het meestal een plek van gemis en verdriet is, heersen daar nog meer de liefde en de vriendschap. Mensen komen er, alleen of in een klein groepje, met een schepje en een paar bloemetjes, harken dat minuscule tuintje aan en zitten er dan even bij neer, om wat terug te denken of zelfs een beetje gezellig bij te praten. Veel van die graven voor kisten of urnen vertellen met hun ontwerp en een paar woorden en wat data hele verhalen, over beroemde en anonieme mensen die niet meer leven. Het maakt nieuwsgierig, de fantasie wordt erdoor geprikkeld en bij iedereen roepen al die namen en gedenkstenen herinneringen en associaties op. Dit boekje is een persoonlijke verkenning van Zorgvlied en gaat over het park, het terrein en over de graven en monumenten. Het is een luchtig werkje over een weergaloze herdenkingsplaats.
