биікке өрлеп көрмеген ақбоз да алқынды, ал қара арғымақ әуелде, алдына бие түскенін көріп кіжіңдеп, оқыранып бітіп еді, тауға тырмысқаннан кейін, «байтал түгіл, бас қайғы» боп, өз денесін өзі әрең сүйреді...