О, несін айтасыз, оны білмегенде мен нені білуші едім,—деді Исаак.— Қасиетті бұл тақсырлармен мен күн сайын сауда-саттық жасап тұрамын, олардан бидай да, сұлы да, әр қилы жеміс-жидек те және тағы көп жүн де сатып алып тұрамын. Ой, бұл бір аса бай ғымарат, Жорводағы әулие тақсырлар не ішейін, не жейін демейді, жегені —дәмді тағам, ішкені — тәтті шарап. О,шіркін, мен сияқты қаңғыбас кедейдің осындай мекен-жайы, ай сайын, жыл сайын ағылып жататын осындай табысы болар ма еді десейші, онда ғой мен тұтқыннан азат болуым үшін қанша алтын, қанша күміс керек болса, аямай-ақ төгер едім!