Маң даланы артқа тастап зуылдап келе жатқан жүрдек поездың доғалақтары дүңк-дүңк, дүрс-дүріс, осы ырғақ жүргіншілердің есіне өткен-кеткен өмір белестерін еріксіз еске түсіргендей, әркім өз ойымен әуре. Тербеліс ырғағымен ысырылып түскен кітабымды көтеріп алып, түнделетіп қасымызға орналасып, төсегінен тұрып жатқан ақ шашты, кескін келбеті келіскен, дене бітімі қомақты сапарласыма ден қоя қарадым.Осы аралықта кітаптың сыртына