заман - ерге тұсау, зорға думан.

Жалмап жеп айналасын аш кенедей,

Семірген жұрт қанына нелер жуан.

Хан қабан - халық құлағын бұрап тұрған,

Бүйі би - билеп-төстеп сұрап тұрған.

Қор қылып ақ алмасты отқа көсеп,

Жүз-жүз жар теңін таппай жылап тұрған.

Барымта - ел шулатып жылқы қуған,

Әупілдек батыр шыққан әр рудан