Op 9 november 1989 gebeurde er in Duitsland iets dat de bevolking voor lange tijd onmogelijk hield: de grens tussen Oost en West was er ineens niet meer. De Muur werd doorbroken en vrijheid was in een klap een feit.
Ulrike Nagel groeide als een gelukkig kind op in Oost-Berlijn. Ze was tien toen het IJzeren Gordijn viel. In De Dag blikt ze terug op die tijd en hoe het was toen ze voor het eerst in West-Berlijn kwam. "Iemand drukte wel vijftig rietjes in mijn handen bij de McDonald's en zei: 'die mag je hier gratis meenemen!'."
De grensovergangen waren dertig jaar geleden dan wel open, de Muur en alles daar omheen stond er nog. Er was in heel Europa maar één bedrijf met een enorme betonknipper die de klus kon klaren en dat was Stolwerk in Breda. Sjef Snelders werd naar Berlijn gestuurd en hij vertelt hoe dat was.
