Christine Bell

senin de durumu benim açımdan göreceğini biliyorum.”

Tatil köyünün personeli ve çiftin terapisti olan Sarabeth’in bundan haberi yoktu. O ve Lindy tatil köyünde tanışmış ve hemen arkadaş olmuşlardı. Sonradan gelişen bütün olaylara rağmen arkadaş kalmayı başarmışlardı. Sarabeth, şimdi Lindy’siz bir hayat düşünemiyordu.

“Hiç o konulara girme. Siz Nico’nun dolandırıcılığını ifşa ettiniz diye bu, sizi sonrasında olanlardan sorumlu kılmaz. Siz doğru olanı yaptınız.”

Keşke Sarabeth de aynı şeyi yapabilseydi.

Nico’nun kendisine sunduğu kazançlı ve muhtemelen kariyer edinmesini sağlayacak fırsat karşısında öylesine heyecanlanmıştı ki, işin iç yüzünü yeterince incelememişti. Eğer inceleseydi, o fırsatın gerçek olamayacak kadar iyi olduğunu görürdü.

Lindy, telefonda derin bir iç geçirdi. “Aklım öyle diyor ama kalbim değil. Senin tehlikede olmandan kısmen sorumlu olduğumu düşünmeden edemiyorum. Lütfen! Bu konuda açık fikirli ol. Benim için... Gavin’in diyeceklerini dinlediğinde, senin de durumu benim açımdan göreceğini biliyorum.”

Sarabeth, ikna olmadı ama adamı dinlemeyi kabul etti. O ve Lindy, birbirlerine veda edip telefonu kapattılar. Artık bekleyip bu Gavin denen adamın ne önereceğini görmekten başka yapacak bir şey yoktu. Bilgisayar ekranındaki habere bir süre daha baktı. Sonra bakmayı bıraktı. Belki kahvesini içip duş aldıktan sonra her şey daha netleşirdi.

Sıcak su ve kafein karışımı, gerçekten de kafasının rahatlamasına neden olmuştu. Duştan çıktığında, yeniden enerji ve kararlılıkla doluydu. Nico zaten ondan çok fazla şey çalmıştı. İlk başta, hiç kabul etmemesi gereken işini kaybetmişti; profesyonel anlamda güvenirliği sarsılmıştı; geceler onun için uzun ve âdeta uykusuzdu. Şimdi de her şeye ek olarak evini ve işini ya da ondan geriye kalanı terk edecekti.

Gavin McClintock’la ikinci cinayetten sonra bir kez telefonda konuşmuştu. Onun çokbilmiş ses tonu ve baskın tavrı hiç mi hiç hoşuna gitmemişti

­ti. Eğer eskiden asker olan bu herif şehirde onun peşinden koşuşturmak istiyorsa, Sarabeth belki de bunu gözden geçirirdi ama hiçbir yere kaçmayacaktı.

Sarabeth, bu konuda bir karara varınca, her sabah yaptığı gibi ofise gitmek üzere hazırlandı. Böyle günler, özellikle de bir cumartesi günü, sadece kâğıtları karıştırmak ve psikoloji makaleleri okumaktan biraz fazlasını kapsıyordu ama Sarabeth’in, bu rutinin kendisi için her zamankinden daha meşgul edici olmasına ihtiyacı vardı