Уяўляю, што гэта былі б за дзеці, калі б яна загадала мне іх завесьці. Ішчадзія. Беспашчадзія
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
піва для таго, каб адзначыць, што я жывы
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
І ваша расейская мова мне канчаткова апрыкрала. Хто б ведаў, як яна мяне дастала. Што ёй ні скажаш, усё ўжо было, усё адгукаецца тысячай бязглуздых рэхаў
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Я заўжды верыў у вар’ятаў. Пэўне, гэта і ёсьць тое, што трымае мяне на сьвеце
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Паміж шчасьцем і няшчасьцем выбіраць хвосьцік у літары “ц”
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Дык ці варта было так выпінацца? Ці варта было так мучыцца і марыць?
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Табе што, мамка замест трусоў рот зашыла?”
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Пайшоў за школу, каб пабыць на самоце і падумаць спакойна пра сёе-тое
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
тады адчуеш ты, гусачка мая ненаглядная, як я раблюся ўсе меншы, ды меншы, ды меншы... Унтэрменшы, ды унтэрменшы, ды унтэр-унтэрменшы...
Vitali Yanusheuskihas quoted2 years ago
Нашто вам такія рукі, хлопцы? Каб насіць труны бацькоў вашых. А нашто вам такія валасы, дзеўкі? Каб адганяць мух ад трупаў бацькоў вашых...