Tamer Demirdelen

Bir şeye, işe veya kişiye para, zaman harcadığımızda o şeyden vazgeçmekte zorlanırız

“Bu ilişkiye yıllarımı verdim” düşüncesini de bir kenara atın. Çok şey feda etmiş olmanız o ilişkiyi düzeltme ihtimalinizi artırmaz, hatta azaltır.

Bir zamanlar hayatın anlamını bulmaya kararlı bir adam yaşarmış. Bulduğu yanıtların hiçbiri ona yetmezmiş. Artık canına tak edince başkalarına sormaya karar vermiş, fakat aldığı yanıtlar da ona yetmemiş. Köyleri, kasabaları, ülkeleri dolaşmış ve bu arayışla epey zaman geçmiş. Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona “Şu karşıki dağları görüyor musun, orada yaşlı bir bilge yaşar, o sana aradığın yanıtı verebilir” demişler. Adam, zorlu bir yolculuk sonunda bilgenin yaşadığı eve ulaşmış.
Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye hayatın anlamının ne olduğunu sormuş...
Bilge “Sana bunun yanıtını söylerim, ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor” demiş. Adam hemen kabul etmiş. Bilge, adama bir çay kaşığı vermiş ve kaşığa silme zeytinyağı doldurmuş.
“Şimdi çık ve bahçede bir tur at, tekrar buraya gel... Yalnız dikkat et, kaşıktaki zeytinyağı eksilmesin, eğer bir damla eksilirse kaybedersin.” Adam, gözü çay kaşığında, bahçeyi turlayıp gelmiş. Bilge bakmış “Evet, kaşıkta yağ eksilmemiş, peki bahçe nasıldı?” diye sormuş.
Adam şaşkın...
“Ama ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki” demiş.
“Şimdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun, kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel” demiş bilge... Adam tekrar bahçeye çıkmış ve hayatında gördüğü en güzel bahçeyle karşılaşmış. Geri geldiğinde bilge “Bahçe nasıldı?” diye sormuş... Adam adeta büyülendiğini söylemiş. Bilge gülümsemiş “Ama kaşıkta hiç yağ kalmamış” demiş ve eklemiş:
“Hayat senin bakışınla anlam kazanır. Ya sadece bir noktayı görürsün, hayatın akıp gider, sen farkına varmazsın... Ya da görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın, akıp giden zamanın anlam kazanır. Kısaca hayatının anlamı senin bakışlarında gizlidir

Her şeyin bizim “modumuzda” başlayıp bittiğinin farkında olmak, dünyanın sahibi olmak demek, en azından kendi dünyamızın.

“Başkalarının en çok kızdığımız tarafları,
aslında en çok kendimizi öğrendiğimiz taraflarıdır.”
—Carl Jung

Herkes başkalarını kendi gibi bilir. Bir insanı tanımanın en kolay yolu, ona “İnsanlar nasıl sence?” diye sormaktır…

“Herkes dâhidir.
Ama siz bir balığın yeteneğini
ağaca çıkmasıyla ölçerseniz,
balık tüm ömrünü aptal olduğuna
inanarak yaşayacaktır.”
—Albert Einstein

“İstediğin kadar bağır, çağır.
Susan birini yenemezsin.”
—Fringe

“Akıl hazır değilse, göz göremez.”
—Emilie Serge

Bugünün enerjisini, gelecekle ilgili umutlarımızdan alıyoruz