Pedrejra ponovo stvara svoju
prošlost, zadržavajući se na
detaljima, senzacijama, u
rečenicama koje se često rastežu,
igrajući se dimenzijom i percepcijom
vremena i, sve to, bez ikakve
mimikrije u odnosu na poznata dela.
To je knjiga sa zapletima, tokovima
svesti, međuljudskim odnosima, koja
kombinuje modernost sa klasičnim
tonom, ne mireći se sa uobičajenim
narativnim formulama.

Komitet Nagrade EU za književnost

Ova priča pokrivena je velom
melanholične nostalgije za
udobnošću i sigurnošću detinjstva.

Emilija Žikić, prva čitateljka

Jovan Tatić

Book translations