–Ақыл-сана дамыған сайын жанұя мәселесі екінші кезекке қарай ысырыла бермек.

Ақыл-сана дамыған сайын жанұя мәселесі екінші кезекке қарай ысырыла бермек.

Сендер түсінбейсіңдер... Мынау өмірде махаббат барын, тілмен айтып жеткізуге болмайтын керемет барын түсінбейсіңдер. «Жанұя!»...
«Баланы ойлау керек!», «Бұзуға болмайды!...» Міне, сөздерің осы сендердің. Несін айтасың тамаша-ақ! Соның ар жағын ойладыңдар ма сендер? Адам бостандықта болуы керек. Не үшін тәтті бостандық?.. Ал, айтыңдаршы, әшейін өзімізді өзіміз жасанды түрде шырмап тастағанбыз, – деп тоқтаусыз сайрады дейсің келіп.