Капитан Ваймс вярваше в логиката почти както човек сред пустинята вярва в леда – тоест тя беше нещо, от което силно се нуждаеше, но за нея тук просто нямаше място.
SIIvanovhas quoted2 years ago
По причини, които сега не си спомням съвсем, преди години измислих „древната“ поговорка „На голямото море не му пука накъде плуват малките рибки“ и я турих в устата на един герой.
SIIvanovhas quoted2 years ago
Лошото на това да си вещица – или поне лошото на това да си вещица за някои хора – беше, че си стоиш в провинцията и няма мърдане.
SIIvanovhas quoted2 years ago
По чужбинските краища беше хубаво да се ходи, ама то това там беше несериозно. Там имаше интересно ново пиене и завързани манджи, обаче в чужбинските краища ходиш, като трябва нещо да се свърши, и после си идваш тука, на истинското място.
SIIvanovhas quoted2 years ago
Вещица, която скучае, на всичко е способна.
SIIvanovhas quoted2 years ago
И все гледаше да ти стори добро. Бедата обаче беше в това, че тя ти правеше добро за твое добро дори и когато доброто хич нямаше да ти подейства добре. И накрая се стигаше дотам да превъртиш, а това никак не беше добре.
SIIvanovhas quoted2 years ago
Да използваш вещерството, за да сваляш момчета, според нея си беше употреба за чудо и приказ. Това в някакъв смисъл бе една от фундаменталните му употреби.
SIIvanovhas quoted2 years ago
Но Летиса, като много хора, които външно приличат на захарен памук, имаше твърдо ядро, което не бе лесно да смачкаш.
SIIvanovhas quoted2 years ago
Все същото ставаше почти във всеки занаят. Рано или късно някой решаваше, че той има нужда от организация и ако има едно нещо, в което можете да бъдете сигурни, то е, че организаторите няма да са от всепризнатия каймак на занаята.