Серікбол Қондыбай. I том

Төбегөз алғашында су бетінде қалқып жүрген мес сияқты бірдеңе

Ергежейлі орасан зор күшке ие, ол демімен үрлеп адамды ұшырып жібере алады

Ертегілік ергежейлінің сыртқы бейнесі—сақалы бес қарыс, бойы бір тұтам немесе бойы бір қарыс, сақалы қырық қарыс (кейде жеті кез) ақ (қара) шал түрінде суреттеледі

Ерікліктің жер астында темірден немесе саздан жасалынған қара сарайы бар

Еріклік — ауа райы құбылыстарының иесі

Алтай мифологиясында ол екі айыр сақалы бар, қолына жылан-қамшы ұстаған, қара ат, қара бұқа мінген не ескегі жоқ қара қайыққа мініп

Еріклік о дүние иесі болмастан бұрын тек ата-баба, аруақтар елінің түп-атасы, көсемі деп есептелінген

Жұмай мен Майқының образдарын дәлме-дәл

Бұл Алаш пен Алаша (күн тәңір мен күнтекті адам)

ол заман көшпелілері "о дүние" дегенді басқаша түсінген, яғни о дүние — өздерінің ата-бабасының ел-жұрты

Туба-кижи мифінде Еріклік бейнесі қазақтың төменгі мифологиясындағы албасты сияқты салбыраған емшектерін иығына асып алған ұрғашы кейпінде болып суреттеледі

Ерікліктің әр кездік, әр жағдайлық мифтік-аңыздық варианттарында атқарған функцияларын мынадай етіп топтастыруға болады.
1)Өлілер елінің әміршісі;
2)О дүниедегі бас қазы-сот;
3)Шайтан;
4)Жасампаз, ғалам жасаушы;
5)Жасампаздың жасаған бірінші пендесінің өзі;

Үлген мен Эрлик. Үлген — жоғарғы жарқын тәңірие, оның інісі (не ағасы) Эрлик Үлгеннің ісіне қарама-қарсы жаман әрекеттер жасаушы

Эрлик — о дүние әміршісі

Прототүркілік от пен су дуализмі бірте-бірте өзгеріп, кейін тек жоғары-төмендік дуализмге айналған

Прототүркілік от пен су дуализмі бірте-бірте өзгеріп, кейін тек жоғары-төмендік дуализмге айналған

Миф — біздің өмірімізге белгілі бір мән-мағына беретін сенім-нанымдар жиынтығы. Миф адамдар мен қоғамның өздерінің айналасына жақсы және сайлы түрде үйренісіп кетуіне жағдай жасайды.

Озарт — өткен мен бүгінді. бүгін мен ертеңді біртұтас етіп матайтын жіп.

"рекогносцировка" — "алдын ала бажайлап-байыптау" деуге болады.

Прототүркілер жыланды және жылан бейнесіне шыққан айдаһарды қадірлеген, оған тағзым етіп, тотем, рух-ие деп санаған. Бұл — ежелгі прототүркі — дравид-элам, шумер дәуірінің бірлігінен қалған сенім.