Қыз Бәтіш пен Ерсейіт

Өлім бәрін де теңестіреді. Қайдан теңестірсін. Зираттағы тамдардың өзі әр түрлі. Анау шеттегі баяғы аштықта шала-пұла жабылған қабірлер жермен жексен болып, астында кім жатқаны беймәлім, болар-болмас төмпешікке айналған. Иә, қайдан теңестірсін Өліктер де өздерінше бақытты, бақытсыз болып бөлінетін болғаны да.

Жарықтық! Өздері өлсе де арттарында аңыз қалды. Ерсейітті қыздың ағалары өлтіргенде, Қыз Бәтіш түн ішінде мола басына келіп, өзіне-өзі пышақ салып өліпті. Елдің игі жақсылары кеңесіп, жігіттің қасына көмсе керек. Қыз Бәтіш керемет сұлу бопты десетін қариялар. Қожекең Қыз Бәтішті көз алдына елестетіп көріп еді, көрмеген адамның бейнесі кешегі тал шыбықтай Гүлсім болып елестеді. Және әнебір «Бар» деген бәленің ішінде отырған секілді. «Жасаған адам баласын осынша мінсіз етіп жарата береді екен-ау»,- деп күбірледі тағы да.

Қара басың қанша әулие болса да, төтеден киліккен бәлеге қылар лажың бар ма?

Өліктер де өздерінше бақытты, бақытсыз болып бөлінетін болғаны да.

Өлім бәрін де теңестіреді.

Шөп басқан қос емшек моланың тұсына келгенде кідіріп көз тоқтатты. «Жарықтық! Қыз Бәтіш пен Ерсейіттің моласы ғой...» Бұлар жайлы аңыз осы төңірекке кең тараған. Қозы Көрпеш пен Баяндай бір молада өлген ғашықтар екен. Жұмба жарықтық жырын келістіріп айтушы еді. Тыңдаған адамның бәрін жылататын.