Ақ боз үй

— Өкіл жолдас айтқандай, бұ науқанның саяси маңызы үлкен екені рас... — деді Шеге ширығып, өткір көзі оттай жанып. — Құлақтарды тап ретінде жою саясатын қолдаймыз! Мен де қолдаймын!

Жорға Күрең мәз болып отыр.

— Шеге, сен мынаны айтшы! — деп, алға итініп, жымсия күлді. — Сен мынаны айтшы! Пахраддин құлақ па, жоқ па? Соны айтшы?

Жорға Күрең жымсиып күліп, насаттанып шалқайып отырды.

Шеге түк естігісі келмей, көрпемен басын қымтап алды. Бірақ дастарқан басындағы керіс үдемесе толастар емес.

Бәйшікеш Әзберген Мұсаұлы

ыртты. Ет піскенше ауыл азаматтары үйлерді жығуға кірісті

...Қаратаудың басынан көш келеді,

Көшкен сайын бір тайлақ бос келеді...

("Елім-ай")

1
Тойға санаулы күн қалғанда құрбан айт басталды. Жұрт елең-алаңнан тұрып, қорадағы малдан соярлық бір-бір жандықтарын ұстап байлады.
- Айт құтты болсын!
- Айтқаның келсін!
Бүгін барлық үйдің есігі ашық. Пейілдері кең. Дастарқандары жаюлы. Осыдан үш күн ұдай жиылмайды ол дастарқан. Үш күн ұдай айттап қыдырушылар да толастамайды. Есігіңді кім ашса — сол қонағың. Бүгіндері жұрт ең таза киімдерін киеді. Кебеже, теңдер ашылып, дүние-мүлік, киім-кешек, кездеме маталар көрнекке ілінеді. Үй іші бай қызының жасауындай саусап жайнайды. Ата-ананың да қабағы ашық. Жастардың күні-түн ауыл, ел аралап, сауық-сайран жасауына тарлык жасамайды. Түске таман Жем жақтан құйында-құйын шауып болыстық кеңес ағасының шабарманы келді. Аты ақ тер, көк тер, тура Шәрі

Демек, "қызықтың" Бұлыш турасында болғаны.

да — ғашық. Жәрмеңкеге кеткен Мажанның ауылда қалған жас тоқалы Балқияға ғашық.

Шеге соның біріне көңіл бөлмей ойланады. Ойланған сайын еңсесі ауырлай түседі. Бұ да қызық. Әліне қарамай армандағаны — Хансұлу.

Өзі сұлу десең сұлу, ерке десең ерке.