In de eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog zwelt iedere avond het geluid van het luchtalarm
aan boven Turijn. Het is er niet meer veilig en Corrado besluit zich terug te trekken
in de heuvels rond de stad. Tijdens een wandeling met zijn hond Belbo, zijn laatste vertrouweling,
hoort hij stemmen opstijgen uit een huis aan de andere kant van de heuvel.
In het verduisterde huis treft hij een groep mensen die net als hij een schuilplaats zoeken
voor de oorlogsdreiging. Onder hen is ook Cate, zijn jeugdliefde, met een zoontje dat zijn
naam draagt. Op een dag is de hele groep plots verdwenen, gearresteerd door de Duitsers.
In zijn weergaloos sobere en afgewogen stijl laat Cesare Pavese zien voor welke keuzes
een mens staat als de wereld in puin ligt. Wat houdt dat in, ‘het goede doen’, in tijden van oorlog? Wat is beter, actie of lijdzaam lijfsbehoud, verbinding of isolement? Het zijn vragen
die bijna tachtig jaar na publicatie nog immer brandend actueel zijn.
