Büyük İskender

BEŞİNCİ BÖLÜM

Anadolu’daki Seferberlik
M.Ö 334-333

Tyre’nin kuşatılması ve fethedilmesi İskender’in en büyük başarılarından biridir. İskender ve askerlerinin yedi ay boyunca gösterdikleri cesaret, azim ve bitmeyen enerjileri tüm dünyanın hayranlığını kazanmıştı. Fakat İskender eski karakterine zıt bir şekilde kibirli, sömürgeci ve zalim biri olmaya başlamıştı. Sanki bir kahraman yükseliyor ama insanlık batıyordu.

Hayatının daha önceki kısmında, karakteristik özellikleri olan alçak gönüllüğünü ve centilmenliğini kaybetmişti. Karakterini tıpkı bir askerî kahramanın olması gereken özelliklere göre değiştirmişti.

Her koşulda, güç ve hâkimiyetin, İskender’in karakterinde meydana getirdiği değişiklerin kanıtını bulabiliriz. O artık kibirli, sömürgeci ve zalim bir kişiliğe bürünmüştü.

Askerler, şehrin yerlilerini katletmekten yorulduklarında hâlâ yaşayan birçok kişi bulunuyordu. Merhameti ve soylu davranışları ile bilinen İskender, onlara zalimce davranıyordu. Bazıları idam ediliyor, bazıları ise denize atılıyordu. Hatta iki bin kişinin deniz kıyılarında çarmıha gerildiği bile söyleniyor. Bu, insanlara daha hafif yöntemlerle işkence edildikten sonra bedenlerinin bir çarmıha gerilmesi anlamına geliyordu.

Granicus Savaşı’nı yöneten İran generalinin adı Memnan’dı.

büyük bir tapınak olan Parthenan’a

İskender, bu mücadelede göze çarpan ve aktif bir rol aldı. Savaş alanında elbisesi ve miğferindeki beyaz kuş tüyü ile kolayca tanınabiliyordu.

İran ordusu büyük oranla atlı askerlerden oluşuyordu. Atlı askerler, savaş alanında çok güçlü bir düşman oluyordu. Ama geceleri kampta çok savunmasızlardı. Beslenmek veya dinlenmek için yayılıyorlardı. Askerlerin silahları hafifti, yaya olarak savaşmaya alışkın değil- lerdi ve gece yarısı yapılacak olan ani bir saldırıda atları ve atlı askerleri hiçbir işe yaramayacak, işgalciler için kolay bir av hâline geleceklerdi. Bu yüzden Parmenio, İranlıların İskender’in ordusu etrafında çok fazla kalmaya cesaret edemeyeceklerini, düşmanın geri çekileceğini ve sonrasında İskender’in hiçbir tehlike ile karşılaşmadan karşıya geçebileceğini düşünüyordu.

İskender’in zamanında ise öncü koşucular anlamına gelen “prodromi” kelimesi kullanılıyordu. Bu öncülerin görevi; gözlemledikleri her önemli şeyi orduya bildirmekti.