Toen ik wakker werd in het ziekenhuis stond mijn leven op z'n kop. Mijn ouders praatten niet meer met elkaar. Ik moest naar een revalidatiecentrum om opnieuw te leren lopen. 'Wat ben je toch sterk,' zei iedereen. Maar ze hadden geen idee…
Want steeds vaker sloeg een akelig gevoel van angst zijn tentakels uit.
Na de klap gaat over je staande houden na een trauma tussen ouders die niet meer met elkaar praten en mensen die niet écht zien hoe het met je gaat. En het gaat over hoe angst steeds meer bezit van je kan nemen.
