I

Адамдар бірдеңе

білейін деп талпынбайды, оған тіпті уақыттары жоқ. Олар саудагерлерден

дап-дайын заттарды сатып алады. Дайын достар сататын дүкен

болмағандықтан, адамдар достарсыз қалды.

Ал түнде жұлдыздарға құлақ түргенді жақсы көремін. Олар бес миллион

кішкене қоңыраулар тәрізді...

Ең маңызды нәрсе көзге көрінбейді...

- Әлбетте...

- Бұл гүлді көру сияқты. Егер сен бір жұлдыздың үстінде өсіп тұрған гүлді

жақсы көрсең, түнде аспанға қарасаң болғаны, барлық жұлдыз гүлдеп шыға

келеді.

- Солай ғой..

Шырақтарды қорғау керек: желдің лебі өшіріп тастауы

мүмкін...

Көзге ілінбейтін бір гүлдің әсерінен жұлдыздар әдемі болып тұрғаны..

Өлу керек болғанның өзінде досың болғаны жақсы ғой. Мен түлкі досым

болғанына қуаныштымын..

Олар пойызда ұйықтайды немесе жай есінеп отыра береді. Тек балалар ғана

терезеге мұрындарын тақап алып, сыртқа қарап отырады

Оларға барған жақтары ұнамағаны ма?

- Адамның көңілі тұрған жеріне ешқашан толмайды, - деді бағыттаушы

жүректің ғана көзі өткір. Ең маңызды нәрсе көзге көрінбейді

Сондықтан мен сол гүл үшін ғана

құрттарды өлтіргенмін (екі-үшеуін көбелек болу үшін қалдырдым).

Сондықтан сол гүлдің ғана шағымына немесе мақатағанына құлақ астым,

кейде тымырайып, үндемегеніне де тқздім. Өйткені ол – менің раушан гүлім.