Дос қайғысы

Шын қайғыра білмеген жүрек—шын қуана да білмейді

Бала — өмірдің көркі, қызығы.

Бала — өмірдің көркі, қызығы. Ол жүрген жерде қасіретке орын жоқ.

Қуансам, шын қуанып, қайғырсам, шын қайғырамын. Шын қайғыра білмеген жүрек—шын қуана да білмейді деп түсінетін адаммын мен.

Жан күйер жақыныңа жылама деп ділмарсу оңай болып па!

Достық мәңгі өлмейді! Достық мәңгі өлмейді! Осы сөзді қайта-қайта жаза бергім келеді. Жүрегімді ке

болмағанын ұнататын шығар. Әлде маған дем алсын дей ме екен?

Адамды ауыр ой басқанда, кейде жалғыз отыруды жарататынын мен жақсы білемін. Мүмкін, дәл осы минутта жайында ешкім

Міне, сондай асыл достың екеуі де жоқ енді. Бірақ, достық қалмай ма? Толғантады, егілтеді, тебірентеді бұл сұрақ

айтып бердім:

Не қайғы дүниеде: өлім қайғы —

Сүйген жар кейін қалса, жас жұбайы,

Қайткенде ғазиз жаның егіледі,