Сфагнум

Побач з домам стаяла старая ліпа, сілуэт якой ласкава запрашаў павесіцца

Можаш — бяры. Нават калі не трэба — бяры. Карыстайся. Атрымлівай асалоду. Весяліся. Раскідвайся. Не можаш — не бяры. Не можаш, але вельмі трэба, — усё роўна не бяры! Нельга! Не тваё гэта!

магу. У прыродзе ж усё ў балансе.

абяцанні звесці рахункі

Усе падзеі, персанажы, гарады, рэкі, вёскі, расліны і

біялагічныя віды — прыдуманыя. Уласна, усё —

прыдуманае. Прычым не толькі ў гэтай кнізе

Мікалай абхапіў ствол клёна і пачаў яго трэсці. З кароны дрэва пасыпалася рубінавае і вохрыстае лісце, добра абсыпаўшы старых, кукурузу, тратуар. «Заўтра б апала, а так сёння прыбяру», патлумачыў дворнік старым і свайму сумленню, узяўшыся за мятлу. Ён быў адзіным дворнікам у свеце, які працаваў з апярэджаннем смецця

Мітуслівыя вы ўсе, — асудзіў Сцяпан. — Унутры галавы жывяце. Прыдумаеце сабе нейкую праблему і скачаце з заплюшчанымі вачыма. А вакол — свет. А ў ім рашэнняў — процьма. Толькі вочы расплюшчы

Чыстасардэчнае» пішацца ў адно слова! Што ты феняй ботаеш у афіцыйным дакуменце? Як ты дадумаўся наогул — «чыста сардэчнае прызнанне»

Побач з домам стаяла старая ліпа, сілуэт якой ласкава запрашаў павесіцца