Өмір, сенің қызығыңды көріп ем,
Бар отымды жүректегі беріп ем,
Суығына тоңсам-дағы шыдағам,
ЬІстығыңнан майдай балқып еріп ем.
Кезім болған күресіңнен жеңілген,
Көзім жассыз, көңілім жылап егілген.
Пендемін ғой мен де туған анадан,
Жаралғам жоқ тастан әлде темірден.
Төлейтін күн таяу қалған тәрізді
Өмір атты уақытша алған қарызды,
Бар сұрарым, ақтай, сірә, алдым ба
Адам деген ұлы борыш парызды, −