Мен ол кісіні жыл сайын көремін. Өзгермеген. Баяғы, бала кезімде «хат бар ма, аға» деп, күн-күн сайын жылтыңдап барып тұратын кездегі қалпы десем, сәл жалғандау болар. Жылдар дегеніміз — киімге түскен қара күйе секілді ғой, адамның да жасын кеміктеп, жанын білдірмей тоздыра бастайтыны рас-ты.