Сөніп-жану

Ендеше, тіпті қазақ әйеліндегі сыпайылық, әдептілік, майысқан мінезділік сырттан көрінетін ғана бір жансыз сурет. Шынында, олар қысырақтың айғырына бола матастырған жас байталдай, илегенінің бәріне көніп, өз ықтиярымен ешнәрсені тілей алмай, істей алмай, жүн болып баратын намыссыз, жігерсіз, отсыз деп бір түңілді. Сонымен қатар Сыздық қазіргі уақыттағы өз халін сол тілсіз мылқау ұрғашы малдың жанына матастырылған бір сыңарындай көрді... Ел салтынан жігіттің нәзік қылды жүрегін жиренткендей болды.

төбе қызар» қылып мол отынды жағып қойып: айнал

тамам ел бұзылып жатқан уақытта, адамшылығымызды аман сақтасақ —о да олжа. Түбінде, біздің сыналатын күніміз алды