Көкше батыр Шыңғырлау, Торыат деген тауда отырады. Осыған жақын жерде қалмақ Сұлтанғали деген ханның елі болады. Сол хан Көкшеге хабар жібереді. “Ноғайлының батыры Көкше батыр болса, Сүйретпенің тауында боламыз, ноғайларын жинап соғысам десе, келсін, одан қорқып қашса, біздің қалмақтар барып елін шауып алады” депті. Осы хабарын естіп ноғайға хабар салады. Бұл хабарына ноғайлар келмей қалады. Осыған жақын жерде Сыпыра жырау сып берме, осыны Көкше батыр шақырып алып: – Ал жырау, маған ақыл қос, мені мына Сұлтанғали соғысам деп шақырып отыр, мен ноғайға хабар салсам, біреуі келмей отыр. Осыған не ақыл қосасың? – дейді. Сонда Сыпыра Көкшеге сөйлей бастайды:
– Ай, Ер Көкше, Ер Көкше,
Айтайын ақыл мен Көкше,
Бұл жерден әскер жинама.
Қобданың қалың жағасы
Сол жерде бар-ды сұрасаң,
Орақ, Мамай, Телағыс, –
Сұрасаң көмек беретін
Ноғайдың сонда баласы.
Хан Мамайға хабар ет,
10. Адам мен атты жіберед.
Көкше, саған еретін
Қалмақпен олар жауласты,
Сегіз жасар күнінен
Сені жалғыз дегесін,
Олар шыдай алмас-ты.
Арына шыдап тұра алмас,
Бәрің ноғай елісің.
Жақын жерде ит қалмақ
Етектен алып жармасты.