Мырза Едіге батыр

бұзылмас” деген бұрынғыдан қалған мақал болушы еді”, – деп барып, екеуі таласып қойшыға келеді. Біреуі: – Бота күнінде жоғалып кеткен мына түйе менікі еді, – дейді. Екіншісі де айтады: – Бота күнінде жоғалған түйе менікі, – деп, және екеуі де айтады: – Осы түйенің қолымызда енесі бар, – деп. Сонда қойшы айтады: – Олай болса екеуің де барып, ботаның енесін алып кел, мен сонан кейін билік айтамын, – деген соң екеуі де енесіне кетіп, екі түйені алып келеді.

Баланың зат нәсілі – пері. Ат есімі – Едіге еді.22
Едіге бір күні қой жайып жүрсе, анадайдан екі адам көрінеді. Ол екі адам бір түйеге таласып, жүгініске бара жатқан адам екен. Екеуі баланы көріп ақылдасады: “Кел, осы қойшы балаға айталық: “қойшының билігі

Бай шыдамсыздықпен тоғыз ай қуып жүріп, бір күндерде тоғыз жолдың тоғысқан жеріне кездеседі, сол жерге баяғы перизат Кенжекей сұлу да келіп қалған екен: “Ал, аманат балаңды!” деп, аспаннан тастап кеп жібереді. Бай бейшара баланы алып, құшақтап қойнына салады да: “Құдай, енді өзің оңдай көр!” – деп, өз елін іздеп жөнеледі.
Бай баланы сақтады, күтті, еліне әкелді. Келген соң бір кемпірге тапсырды да өзі жиһанкез болып кете берді. Кемпір байғұс баланы күтіп, бірнеше жыл асырады.

Бала жасы өсіп, ер жете бастағаннан кейін малға сақ болып, қой жайып жүретін болды.