Тау сыры

Не күш бар аспайтұғын, мұз басында,

Не сыр бар жан баспайтын құз басында.

Жол салып, сырын алып қайтпақ көріп,

Ойын сап қарлы құздың қырқасында.

Сынамақ қайраттанып қамал аттап,

Шырқау құз асқар таудың, жолын жаттап.

Керекті сағатында дайын тұрмақ,

Отанға созса қолын жау жалақтап.

Бас қосып Қазақстан қырандары,

Екі жүз елу адам болып бәрі.

Асқарға Эльбрустай бой теңескен,

Аттанған сайдақталып сапарлары.

Музыка сықылдатып таушы күйін,

Қол шоқтай қозғалады бірақ түйін.

Секіріп тастан-тасқа жатыр құлап.

Жапырып жасыл шөбін, сұлу гүлін,

Аңқыған жұпар исі, жарып мұрын.

Қозғалды туды бетке ап жас атірет,

Басшы алып дағдыланған, жүріп бұрын.

Басшысы таусыл Зімін атіреттің:

От жүрек, қайтпас қажыр, жалынды екпін.

Отша ойнап, төбесінде талай құздың,

Бұлт аттап, көркін көрген аспан көктің.

Жөнелді қарлы құзға жас атірет,

Шаншылған найзадай боп көкті тіреп.

Аса алмай Бағданыптың мұз белінен,

Сан ердің сағы сынған бірнеше рет.

Не күш бар аспайтұғын, мұз

Басталды июль туып сарша тамыз,

Ыстық күн құм қыздырған от боп нағыз.

Сол күнге кәрі бетін сүйдірмеген,

Көп қолдың көз тіккені ақ шашты күз.

Көк мұнар, кешкі тұрым, тау етегі,

Жібек жел, қырдың гүлін тербетеді.

Жайқалып жапырағы жасыл тоғай,

Сыбдырлап күбірлейді, әндетеді.

Жар теуіп, тасты үйірген, мұздай бұлақ,

Меруерт су, бұлттан сарқыр, құзды құлап.

Сылдырап көк майсаға, көбік бөлеп,

Секіріп тастан-тасқа жатыр