Өлеңдер жинағы. І кітап

Екінші өлең

Түсіме енді ап-арық, қызым бүгін,

Қызым бүгін... Жұлынған қызыл гүлім.

Бақшамдағы балбырап пісіп тұрған

Үзіп кетті, апыр-ай, жүзімді кім?

...Түсімде қызым мені шақырады,

Өзеннің ар жағында отыр, әні...

Ғафу, балам, ғафу ет, бара алмаймын,

Мен деген жер бетінің "ақымағы".

Мен деген жер бетінің "ақымағы",

Алдымда асқар асу жатыр әлі.

Сабыр, балам, қай жаққа қашар дейсің

Сені жапқан қара жер топырағы...

Дей көрме әзір маған жаныма кел,

Тағдырдың дегеніне бағына бер.

Түбінде бір жол

Түнек түннің ішінде,

Көз ұшында алыстан,

Әлде ой, әлде түсімде,

Тек бір сәуле танысқан.

Ол сәулеге ұзақ қарап,

Қимадым тастап кетуге.

Алып ұшып жігер-талап,

Ұмтылдым мен де жетуге.

Ұстатар емес ол сәуле,

Келемін қуып, жетпедім.

Болмаса игі босқа әуре,

Талпына жігер еткенім.

О л сәуле - үміт шырағы,

Талайлар қуып жығылған.

Жай тауып қалай тұрады,

Ұштаспай оған шыбын жан.

Тәтті бір ұйқыға енді төсек салып.