Өлеңдер жинағы. І кітап

СӘБИ AНА

Айналғанда аядай қалашықты,

Алдымыздан кішкентай Ана шықты.

Қырда отырған ауылға апаратын

Жалғыз аяқ соқпақтан адасыпты.

Бір қолында батпандай қуыршағы,

Бір қолында ойыншық құлыншағы.

Екі жансыз мүсінді мәпелейді,

Мәпелейді, біресе ұрысады.

Қарадық та, селт етпей жанарымыз,

Алжығанға санадық Ананы біз.

...Бораны ұлып, бетінен боздағы ұшқан,

Сулап жатыр далада жаралы күз.

Бәйек болмай отырған жан қалмады,

Сонда да Ана назарын аудармады.

Сәби дейін өзімен өзі болып,

Қуыршақ пен құлыншақ алданғаны.

Сөзге тартпақ болып ек, естімеді,

(Адам қалай оп-оңай ескіреді?

Адамның ғұмырынан қысқа не бар,

Күн еңкейсе болғаны, кеш кіреді).- Жастар-ай, жамандық жоқ көңіліңізде,

Мына отырған Ана кім, көрдіңіз бе?

Бір күрсініп алды да, отырған қарт

Ана өмірін баяндап берді бізге.

(Ана халін қарттан біз ұғындық кең),

Жиырма үш жыл сарғайған құр үмітпен.

Жиырма үш жыл сарғайған құр үмітпен,

Сәби ана сапардан ұлын күткен.

Сұрапылдан сәбиі оралмапты,

Қуыршақ пен құлыншақ содан қапты.

...Қара жолды қаптай кеп тозаң жапты,

Қаралы күз қайтадан борандатты.

Ымырт ауыр салмақпен далаға енді,

Қап-қара жамылғысын ала келді.

Ауылына жетті де сәби ана,

Ойыншығын құшақтап қала берді!

Екінші өлең

Түсіме енді ап-арық, қызым бүгін,

Қызым бүгін... Жұлынған қызыл гүлім.

Бақшамдағы балбырап пісіп тұрған

Үзіп кетті, апыр-ай, жүзімді кім?

...Түсімде қызым мені шақырады,

Өзеннің ар жағында отыр, әні...

Ғафу, балам, ғафу ет, бара алмаймын,

Мен деген жер бетінің "ақымағы".

Мен деген жер бетінің "ақымағы",

Алдымда асқар асу жатыр әлі.

Сабыр, балам, қай жаққа қашар дейсің

Сені жапқан қара жер топырағы...

Дей көрме әзір маған жаныма кел,

Тағдырдың дегеніне бағына бер.

Түбінде бір жол

Түнек түннің ішінде,

Көз ұшында алыстан,

Әлде ой, әлде түсімде,

Тек бір сәуле танысқан.

Ол сәулеге ұзақ қарап,

Қимадым тастап кетуге.

Алып ұшып жігер-талап,

Ұмтылдым мен де жетуге.

Ұстатар емес ол сәуле,

Келемін қуып, жетпедім.

Болмаса игі босқа әуре,

Талпына жігер еткенім.

О л сәуле - үміт шырағы,

Талайлар қуып жығылған.

Жай тауып қалай тұрады,

Ұштаспай оған шыбын жан.