Өлеңдер жинағы. І кітап

Өз ісімді өзгеден артық сүйем.
Ой топас, санам керең болса егер,
Әлекке сап жүректі неге тием?
Өзім үшін өмірге келгенмін мен,
Хабар күтем келешек үмітімнен.
Мен де адам, менің де сезімім бар,
Жат алдында жабырқар қай жерім кем?
Өзім үшін жылаймын, күлемін де,
Өзім үшін шаттанып жүремін де.

Қатыгез қайсыбір сағатта

Өмірді келеді тастағың.

Сонда да үмітті жоғалтпа

Қаралы күндерден қашпағын.

Сабыр ет, тоқтау қыл, шеше біл,

Тағдырың ұлы оғын жолдаса.

Өзің-ақ ойлашы, несі өмір

Қуаныш, қайғысы болмаса.

Қай жерде тіршілік өмір бар,

Сол жерде қуаныш, қайғы да.

Болса да алдың - құз, артың - жар,

Төзе біл, өмір сүр, айныма

ӨЗІМ ҮШІН

Жылату көп, көңілді жұбату жоқ,

Қалай жүрсең күйесің, бәрі бір от.

Лаулап жанған арманның ұшқынынан,

Жүрегімде тұтанып жайнады шок.

Талаптанам өмірдің нұрын көріп,

"Күмәнсіз" келешекке адал сеніп.

Өмірімді ойланумен өткізермін,

Амал не, жүрек гүлі қалса семіп!

Адам боп дүниеде жаратылдым,

Мылқау емен надан боп қалатұғын.

Талабым зор, жүректе шырағым бар,

Өмірден оз үлесін алатұғын.

Біреу айтады:

"Ардақты боламын", - деп,