bookmate game
Мұхтар Мағауин

Бір атаның балалары

79 қағаз парақ
Оқып қойдыңыз ба? Не айтасыз?
👍👎

Пікірлер

    b3151189463пікірмен бөлісті4 жыл бұрын
    🔮Мәнді

    Соғыс кезіндегі қиын-қыстау заманға қарамастан мейірбандылық пен адамгершілікті өз бойына сақтай білген қазақ халқы үшін осындай әңгімелердің көп оқылғанын тілеймін

    Laura Berdikhojaпікірмен бөлісті5 жыл бұрын
    👍Кеңес беремін
    💡Танымдық
    🎯Пайдалы

    Ертай мен Нартай туралы бөлім қатты ұнады

    Алменбет Жабашханпікірмен бөлісті3 жыл бұрын
    👍Кеңес беремін

    Өмірден алынған, тамаша тұздықталған шығарма, оқысаңыз өкінбейсіз!

Дәйексөз

    Бекнур Болатдәйексөз қалдырды6 жыл бұрын
    – Ал, ағайын, тегіс жиналсаң, сөзіме құлақ сал, – деді басқарма. – Өздерің білесіңдер, мен жұмысшы әкелем деп кеттім. Ақыры былай болды. Үкімет біздің Бұлғыртау ауданының тоғыз қалқозына елу төрт бала жіберген екен. Жер аяғы шалғай, мен барғанша ересектерін бөлісіп әкетіпті. Соның өзі жақсы болды. Жетісіп отырған ешкім жоқ, түгел кем-кетікпіз. Төрт-бес жұмысшы қосылғаннан азаматтың орны толмас деп, ең ұсағынан таңдап алдым.
    Жұрт дабырлап кетті. Басқарма мен есепші екеуі шүпірлеген бір арба бала әкелді дегенді мана, жұмыс басында естіген. Рас боп шықты.
    – Сабыр, ағайын, сабыр, – деді басқарма қолын көтеріп.
    – Менің әкелгенім алты-ақ бала. Бәріңе жетпейді. Және, қазір баурыма салдым деп алып, ертең өгейсітіп жүрсек тағы қазақшылыққа жатпайды. Мүмкін, үкімет әлі де жіберер, сонда қалғаныңа тиеді. Әзір қолда барын құдай жолымен бөлем. Ай, бәйбіше, – деді содан соң дауыстап.
    – Тамағын ішіп болса балаларды алып шық.
    – Қазір, ақсақал, – деген дауыс естілді киіз үй ішінен,
    – Ал, былайырақ тұрындар, балаларға орын беріңдер, – деді басқарма.
    Жұрт жапырыла шегініп, есік алдың қоралай тұрды. Орталарын ашқанмен, кимелесіп, мүмкіндігінше алға шығуға тырысады. Бірі қызық көрмек, бірі үміт жетегінде.
    Ақыры басқарма әйелінің ақ шаршысы көрінді. Бірақ сыртқа шықпай, көтерме киіз есікті жамылған күйі бөгеле берді.
    – Жүріңдер, айналайындар, бері жүріңдер.
    Аппақ қаздың баурынан тұрған сары үрпек балапандай, сап-сары шашты сап-сары бала көрінді. Жұрттың дабыры пышақ кескендей тыйылды. Артынша бірінің соңынан бірі тізіліп, қара шашты, қоңыр шашты, жирен шашты балалар өріп шыға бастады. Күнге көздері шағылысты ма, әлде жадау киінген жат топтан именді ме, бәрі есік алдыңда ұйлығып қалды.
    – Өй, қалқабастар, қорықпаңдар, бері жүріңдер, – деді басқарма. Қолынан бір-бірлеп жетектеп әкеп, киіз үйдің күнес жақ қабырғасына қатарлап тұрғызды.
    Жаңа сілтідей тына қалған жұрт бадалардың ішінде қоңырқай өңді, қара көзділері барын аңдаған соң қайтадан күбір-күбір сөйлесіп, гуілдеп кеткен.
    – Ал, Дәуренбек, – деді басқарма, екі қолын кеудесіне айқастырып, алдыңғы қатарда сіресіп тұрған қара ғалифе шалбар, әскери гимнастеркалы жігітке қарап. – Дүкіметіңді оқы, балалардың мән–жайын айт
    Ертарғын Бердібекдәйексөз қалдырды3 жыл бұрын
    Сыртқы түр – перде. Ішін айт. Жүрегі қалай соғады, бүйрегі кімге бұрады – соған қара. Ойын айт, пиғылын айт.
    Нурсултандәйексөз қалдырды2 жыл бұрын
    "... Қанжығадан қан керек. – Тебінгіден тер керек, – Маған анау тұрған пәленнің қу басы керек"

Сөрелерде

fb2epub
Файлдарды осы жерге салыңыз, бір әрекетте 5 кітаптан асыруға болмайды